درباره شهرستان لنگرود

:: از نظر تاریخی  لنگرود

نام لنگرود برای نخستین بار در سال 512 هـ . ق در متون تاریخی ذکر شده است . این سال مصادف با مرگ سلطان محمد پسر ملک شاه آلب ارسلان " است . در دوره صفویان ، خصوصاً در دوره سلطنت شاه عباس اول ، شهر لنگرود مرکز حوادث مهمی بوده است . فرار احمد خان حاکم لاهیجان از لنگرود و دستگیری اعضای خانواده وی توسط " کیا فریدون " حاکم گیلان و تحویل آنها به شاه عباس ، از جمله رویدادهای مهم این دوره شهر است . نادر برای سرکوب تاتارهای شرق مازندران و توسعه تجارت و دستیابی به دریا ، لنگرود را برای ایجاد پایگاه دریایی و کارخانه کشتی سازی انتخاب کرد و در توسعه آن کوشید . در زمان قاجار نیز لنگرود مورد توجه قرار گرفت. این شهر ، امروزه یکی از مناطق مهم استان گیلان است و در میان شهرهای شرق گیلان از موقعیت جالب توجهی برخوردار است.

...........................................................

:: از نظر جغرافیایی  لنگرود

شهرستان لنگرود با وسعتی حدود 900 کیلومترمربع در ناحیه شرق گیلان قرار گرفته است . فاصله لنگرود با مرکز استان 60 کیلومتر می باشد . لنگرود از شمال به دریای خزر ، از جنوب و غرب به لاهیجان و از شرق به رودسر منتهی می گردد . لنگرود دارای قدمت تاریخی زیادی می باشد و نام آن حدود 900 سال قبل ( 512 هجری قمری ) در کتب تاریخی آمده است . بافت قومی مردم لنگرود گیلک و به زبان گیلکی با لهجه ( بیه پس ) تکلم می کنند

از نوشته های تاریخی چنین استنباط می شود که زمین های اطراف لنگرود باتلاقی بوده و ساخت و ساز را دچار مشکل می نموده ، اما به مرور زمان و توسعه تجارت در گیلان لنگرود هم رونق یافته و در زمینه های کشاورزی خصوصاً کشت کنف از شهرهای مهم محسوب گردیده ، همچنین در زمینه صنعت دارای صنایع فلزی از جمله تفنگ سازی ( شکاری ) بوده که به علت مرغوبیت و کیفیفت خریدران زیادی داشته است
رابینو جهانگرد معروف درخصوص لنگرود چنین می نویسد “ از کناره های رودخانه لنگرود زیباترین منظره ای است که من در ایران دیده ام“
لنگرود دارای هشت محله به نامهای فشکالی محله ، سوتال محله ، درب مسجد ، کاسه گر محله ، قصاب محله ، گشته مردخال ، انزلی محله ، راپشته می باشد که هر یک دارای اعتبار خاصی می باشد . بندرچمخاله که در شش کیلومتری لنگرود قراردارد از جاذبه های گردشگری می باشد و همانند دیگر بنادر دارای فعالیت های تجاری بوده که در حال حاضر بسیار محدود می باشد
طبیعت مناسب سبب گردیده مردم لنگرود به کارهای کشاورزی علاقه مند باشند . از محصولات عمده لنگرود می توان انواع برنج ، چای ، صیفی جات را نام برد
همچنین صید ماهی دراین شهر رایج می باشد . بازار هفتگی لنگرود در روزهای شنبه و چهارشنبه با استقبال فراوان برگزار می گردد

:: جاذبه های گردشگری و تاریخی  لنگرود

تالاب زیبا و طبیعی کیاکلایه با انواع پرندگان دریایی
پارک تفریحی فجر که در قسمتی از تالاب ایجاد گردیده است
لیلاکوه خواستگاه دوستان طبیعت
مجتمع ساحلی با فضایی آرام و دلنشین در چمخاله

:: نقاط زیارتی و تاریخی  لنگرود

پل خشتی لنگرود ( خشته پل - خشته پورد ) معروف به پل ( حاجی آقا پرد ) که احتمالاً در ساخت -
این پل نقش موثری داشته است . مربوط به دوره ایلخانیان می باشد . این پل (‌ راه پشته ) را به مرکز شهر متصل می کند
:: مسجد جامع لنگرود که تاریخ ساخت درب مسجد مربوط به سال 1001 هجری قمری می باشد
:: بقعه آقا سید محمود ( سفید آستانه ) از سادات متدین منطقه واقع در بلوار لنگرود به رودسر
:: بقعه آقا سید محمدتقی کوشالشاد از نوادگان امام موسی کاظم (ع) واقع در کوشالشاد لنگرود
:: خانه منجم باشی حاکم لنگرود که رابینو باغ این خانه را بی نظیر توصیف نموده است
:: خانه دریا بیگی که از شاهکارهای هنر دوران قاجاریه می باشد
:: قلعه دزدبن ( دزبن ) دز به معنای دژ و قلعه است

--------------------

لنگرود ، شهری است که بین آبی خزر و استواری لیلا کوه ، مجنون وار نشسته است و خونگرمی شالیزارهایش ، با خونسردی باغهای چایش ، به هم آمیخته ؛ و دیدن چهرة مهربان و همیشه بهاری مردمانش ـ با آن نگاه‎های روشنشان ـ آرزوی تمام کسانی است که یکبار نان و نمکی از سفرة اخلاصشان خورده باشند . لنگرود ، شهر شمخالهای آویخته ، تورهای مندرس صمیمی ، باغهای پرتقال ، رنگارنگی لباسهای روستایی ، عطر بلال و پونه و ... مردمانِ شور و عشق و ایثار است . مقبرة دوازده امام زادة به شهادت رسیده ، بر بلندای ملاطش ، ریشه داری « تشیع » را درخاک پاک قلبهای مردمش ، نمایانگر می‎کند و آفتاب ، به یاد شهیدانش هر غروب ، خون می گرید لنگرود شهر ابریشم و شعر و رنج است . پروانه ها بر تبسم گلهایش پیله می کنند و شعور ، در مقابل شعرش ، به زانو در می آید و « برنج » آینة رنج سالیان طولانیِ لبخند پینه بر دستانشان است .

شهرستان لنگرود یکی از شهرهای زیبای استان گیلان می باشد. این شهر دارای فرزانگان، دانشمندان، شعرا و شهدای زیادی بوده  و آثار تاریخی فراوانی دارد که نشان از قدمت و اهمیت این شهر ساحلی است،به همین دلیل از قدیم الایام مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی بوده است. ما برای آشنایی مقدماتی با تاریخچه تلخ و شیرین این شهر و شناخت بزرگان و دانشمندان آن طراحی این سایت را شروع کردیم و سعی در جهت معرفی شخصیت ها و مکان های تفریحی ، گردشگری و فرهنگی آن نمودیم تا مورد رضایت شما عزیزان قرار گیرد.

 موقعیت جغرافیایی لنگرود

 لنگرود در طول 30ً و 10َ و 50َ  و عرض 11 و 37 جغرافیایی، در ارتفاع 21 متر از سطح دریای خزر قرار دارد. این شهرستان بر روی جلگه ای سرسبز و 10 کیلومتر با دریای خزر فاصله دارد و در قسمتهای جنوبی آن کوهپایه های جنوبی آن جنگلی دیده میشود.لنگرود که یکی از شهرهای مذهبی گیلان است. در فاصله 60 کیلومتری رشت (مرکز استان) واقع شده است و از طرف شمال و غرب به شهرستان لاهیجان،از طرف شرق به دریای خزر و از طرفی به شهرستان رودسر، و از طرف جنوب به شهر املش (از شهرهای رودسر) منتهی میگردد.

 لنگرود در 25 شهریور سال 1338 ه. ش از لاهیجان جدا شد و با روستاهای تابع به صورت شهرستان مستقلی درآمد.

 نامگذاری لنگرود

نام لنگرود برای اولین بار در سال 512 ه. ق ذکر گردیده یعنی سال مرگ سلطان محمد بن ملکشاه سلجوقی و آزاد شدن ((فرامرز بن مردانشاه لنگرودی)) از زندان. به دو دلیل این شهر را لنگرود گفته اند:

1-             اینکه لنگرود در ابتدا لنگرگاه بوده است.

2-             لنگرود نام رودخانه ای است در جوار شهر که به دریای خزر می ریزد.

شاید نام رودخانه نیز به این سبب بوده است که کرجی ها می آمدند و در آن بارگیری می کردند.

جمعیت

در سال 1275 ه.ق /1230 ش.، یعنی حدود یک قرن و نیم پیش جمعیت این شهر دو هزار نفر بوده است. اما در سرشماری عمومی نفوس سال 1375 ه.ش چمعیت این شهرستان به 135922 نفر رسیده که از این تعداد 65973 نفر در شهر لنگرود زندگی می کنند.

نژاد،زبان، دین

 اهالی لنگرود دارای نژاد آریایی هستند و به زبان فارسی با گویش گیلکی سخن می گویند و دینشان اسلام، و شیعه اثنی عشری، و علاقه مند به خاندان پیامبر گرامی اسلام می باشند.

تقسیمات کشوری

شهرستان لنگرود با 441 کیلومتر مربع وسعت، دارای سه شهر به اسامی لنگرود، کومله، شلمان و یک بخش مرکزی است و بخش مرکزی از 6 دهستان 231 آبادی (شامل روستا و مزرعه). تشکیل شده است که عبارتند از:  1- چاف با 15 آبادی،2-دریاسربا 90 آبادی،3-دیوشل با 23 آبادی،4-کومله با 111 آبادی،5-گل سفیدبا 14 آبادی، 6-لات لیل با 57 آبادی

مشاهیر لنگرود

1. میرزامحمدصادق منجم‌باشی لنگرودی
2. میرزا عبدالوهاب منجم‌باشی لنگرودی
3. میرزامهدی خان منجم‌باشی لنگرودی
4. اسحاق خان مشکوه‌السلطنه
5. دکتر محمدجعفر جعفری لنگرودی
6. محمود پاینده لنگرودی
7. دکتر ابراهیم‌زاده معبود
8. آیت الله العظمی سید مرتضی مرتضوی لنگرودی
9. دکترعلی جنابی
10. نجم الدین ابوالحمد
11. محمد علی لنگرودی (رانکوهی)

درباره لنگرود

شهرستان لنگرود با وسعتی حدود 900 کیلومترمربع در ناحیه شرق گیلان قرار گرفته است و فاصله آن با مرکز استان 60 کیلومتر است. لنگرود از شمال به دریای خزر، از جنوب و غرب به لاهیجان و از شرق به رودسر منتهی می‌گردد. لنگرود دارای قدمت تاریخی زیادی است و نام آن حدود 900 سال قبل (512 هجری قمری) در کتب تاریخی آمده است. بافت قومی مردم لنگرود گیلک و به زبان گیلکی با لهجه بیه پس تکلم می‌کنند. از نوشته‌های تاریخی چنین استنباط می‌شود که زمین‌های اطراف لنگرود باتلاقی بوده و ساخت و ساز را دچار مشکل می‌نموده اما به مرور زمان و توسعه تجارت در گیلان، لنگرود هم رونق یافته و در زمینه‌های کشاورزی خصوصاً کشت کنف از شهرهای مهم محسوب گردیده، همچنین در زمینه صنعت دارای صنایع فلزی از جمله تفنگ سازی (شکاری) بوده که به علت مرغوبیت و کیفیت، خریدران زیادی داشته است. رابینو جهانگرد معروف درخصوص لنگرود چنین می‌نویسد: «کناره‌های رودخانه لنگرود زیباترین منظره‌ای است که من در ایران دیده ام». لنگرود دارای هشت محله به نام‌های فشکالی محله، سوتال محله، درب مسجد، کاسه‌گر محله، قصاب محله، گشته مردخال، انزلی محله و راه پشته است که هر یک دارای اعتبار خاصی است. بندر چمخاله که در شش کیلومتری لنگرود قراردارد از جاذبه‌های گردشگری است و همانند دیگر بنادر دارای فعالیت‌های تجاری بوده که در حال حاضر بسیار محدود است. طبیعت مناسب سبب گردیده مردم لنگرود به کارهای کشاورزی علاقه‌مند باشند. از محصولات عمده لنگرود می‌توان انواع برنج، چای، صیفی‌جات را نام برد. همچنین صید ماهی در این شهر رایج است. بازار هفتگی لنگرود در روزهای شنبه و چهارشنبه با استقبال فراوان برگزار می‌گردد.

جاذبه‌های گردشگری لنگرود

1. تالاب زیبا و طبیعی کیاکلایه با انواع پرندگان دریایی
2. بوستان تفریحی فجر که در قسمتی از تالاب ایجاد گردیده است
3. لیلاکوه خواستگاه دوستان طبیعت
4. مجتمع ساحلی با فضایی آرام و دلنشین در چمخاله

اماکن دیدنی لنگرود

1. پل خشتی لنگرود «خشته پل» یا «خشته پورد» معروف به پل «حاجی آقا پرد» که احتمالاً در ساخت این پل نقش موثری داشته است مربوط به دوره ایلخانیان است. این پل «راه پشته» را به مرکز شهر متصل می‌کند.
2. مسجد جامع لنگرود که تاریخ ساخت در مسجد مربوط به سال 1001 هجری قمری است.
3. بقعه آقا سید محمود (سفید آستانه) از سادات متدین منطقه واقع در بلوار لنگرود به رودسر.
4. بقعه آقا سید محمدتقی کوشالشاد از نوادگان امام موسی کاظم (ع) واقع در کوشالشاد لنگرود.
5. خانه منجم باشی حاکم لنگرود که رابینو باغ این خانه را بی‌نظیر توصیف نموده است.
6. خانه دریا بیگی که از شاهکارهای هنر دوران قاجاریه است.
7. قلعه دزدبن (دزبن) دز به معنای دژ و قلعه است

نام لنگرود

نام لنگرود برای نخستین بار در سال 512 هـ . ق در متون تاریخی ذکر شده است . این سال مصادف با مرگ " سلطان محمد " پسر " ملک شاه آلب ارسلان " است . در دوره صفویان ، خصوصاً در دوره سلطنت شاه عباس اول ، شهر لنگرود مرکز حوادث مهمی بوده است . فرار احمد خان حاکم لاهیجان از لنگرود و ... (از وب نوشت های احمد زاهدی لنگرودی در وبلاگش به نام لنگــــــــرود )

**

چمخاله لنگرود, پل خشتی لنگرود, دوزبن ( دیزبن ) لنگرود

شماری از جاهای دیدنی استان گیلان: سرولات چابکسر, روستای تمیجان رودسر, چشمه آب معدنی سجیران رودسر, گورستان قدیمی ملا امیر رودسر, کاخ رضا خان رودسر, بارگاه قدیمی پیر محله رودسر, چشمه سفیدآب رحیم آباد, بلور دکان املش, سر تربت امام, ییلاق اشکورات رودسر, جواهرده, قله سماموس در رحیم آباد رودسر, ییلاق داماش و درفک در رودبار, پل لوشان, پل آجری " انبوه " رودبار, تپه مارلیک رودبار, قلعه باستانی اسپهبدان رودبار, تپه باستانی " چراغعلی تپه " رودبار, سد منجیل, مرداب انزلی, پل غازیان, ساحل انزلی, آق اولر تالش, تول تالش, مریان تالش, کاخ سردار امجد تالش, قلعه لیسار, پارک جنگلی گیسوم تالش, اسپه مزگت دیناچال,  الماس اسالم, حمام باستانی آق اولر, استیل عباس آباد آستارا, مقبره ی تاج الدین محمود خیوی در لمیر محله آستارا, باغ محتشم رشت, آرامگاه میرزا کوچک خان, پارک جنگلی سراوان رشت, سبزه میدان رشت, عمارت کلاه فرنگی رشت, قلعه رودخان فومن ( بزرگ ترین دژ نظامی قدیمی ایران ), شهرک تاریخی ماسوله, شیطان کوه لاهیجان, حمام گلشن لاهیجان, مقبره کاشف السلطنه لاهیجان ( پدر چای ایران ), استخر لاهیجان, تالاب امیر کلایه لاهیجان,  بارگاه شیخ زاهد گیلانی, چهار پادشاه لاهیجان, ساحل چمخاله لنگرود, پل خشتی لنگرود, دوزبن ( دیزبن ) لنگرود, دیوشل, خرما سیسکو, مناره آجری مناره بازار گسکر, امامزاده هاشم, امامزاده سید جلال الدین اشرف آستانه, آرامگاه دکتر معین, کیسم و...

مکانهای تاریخی و دیدنیهای لنگرود

لنگرود

پل آجری لنگرود	روی رودخانه لنگرود
خانه قدیمی منجم باشی	لنگرود
خانه قدیمی دریا بیگی	لنگرود
حمام حاج میرزا احمدی	لنگرود
حمام قدیمی کیا کلایه	لنگرود
خانه قدیمی رئیس زاده	کنار رودخانه لنگرود
خانه محبی	کوی سید خلیل لنگرود
خانه منجم باشی	خشکالی محله لنگرود
آرامگاه امامزاده سید حسین و ابراهیم	محله فشکالی لنگرود
بقعه ١٢ تن ملاط	ران کوه لنگرود

لنگرود شهر زیباییهاست. لنگرود شهرخاطره هاست.

جغرافیای تاریخی لنگرود

خلاصه:سابقة تاریخی شهرلنگرود، بررسی دوران رشد و رونق شهر، محصولات بازار، معرفی معماری محلی و بناهای تاریخی: 1- پل شاه‌عباسی، 2- مسجد جامع و مسجد حاجعلی (ازدوران ایلخانان و صفویان)، 3- مسکن دریابیگی از اوایل قاجاریه.

جغرافیای تاریخی لنگرود نوشتة علاء الدین آذری دمیرچی دکتر در تاریخ شهرستان لنگرود در استان گیلان و مابین دو شهرستان لاهیجان و رودسر قرار دارد در کتب جغرافیایی قدیم مانند مسالک الممالک و معجم البلدان و حدود العالم و غیره اشاره‌ای دربارة این شهر نشده و فقط کم و بیش در خصوص قصبه ملاط که در حدود چهار کیلومتر لنگرود واقع است سخن به میان آمده است. مؤلف تاریخ طبرستان(1) می‌نویسد: «چون گرگین مقام آنجا ساخت خربندگان او به چراخور به استرآباد می‌آمدند و از دینار جاری تا به ملاط که حد طبرستان است به طول و عرض کوهها کشیده از ری و قمس تا ساحل دریا جمله معمور و دیها به یکدیگر متصل بود». قصبة لنگرود در دورة سلجوقیان و خوارزمشاهیان جزئی از لاهیجان مرکز ولایت بیه پیش(بی‌پیش) بوده و بوسیلة سلاطین محلی یعنی سادات کیا(2) اداره می‌شده است. در کتاب تاریخ عالم آرای عباسی(3) در مورد جنگ فرهاد خان سردار سپاه شاه عباس اول با خان احمد گیلانی حکمران شجاع و ادب پرور گیلان نامی از لنگرود می‌برد.. «خان احمد بعد از رفتن لشگریان از نقود و جواهر و اسباب خزاین و طلاآلات و نقره‌‌آلات آنچه دست مکنتش به آن می‌رسید فراهم آورده به جانب لنگرود و رودسر فرستاد که در کشتی نهاده و آماده فرار باشد. و مخدرات حرم را مصحوب کیا فریدون که از امرای معتبر گیلان و درگاره سالار حرم بود از لاهیجان بیرون فرستاد و خود منتظر بود که از پردة غیب چه صورت روی نماید». شاه عباس که مادرش از سادات مرعشی مازندران بود با این دو ایالت یعنی گیلان و مازندران علاقة وافری داشت و در هر فرصتی که دست می‌داد به این نواحی مسافرت می‌نمود و گاهی هم برای شکار رنج سفر را تحمل می‌کرد و به گیلان می‌آمد. «چند روزی هوای سیل دریا کنار و نشاط شکار خوک در خاطر همایون جای گرفته در جنگل گیلان محلی است که خوک بسیار می‌باشد و همیشه حکام گیلان در فصل بهار به شکار آن خوکسار رفته خوک بسیار صید می‌نمایند و به شکار زنگول اشتهار دارد و فی الواقع تماشای غریبی است راغم حروف در صیدگاه در ملازمت اشرف بود و ملاحظه نمود که حضرت اعلی ده پانزده خوک بزرگ قوی هیکل که هریک برمثال گاوی بودند به نوک ناوک دل دوز شکار فرمودند»(4).

	در دورة تسلط افاغنه، گیلان بوسیلة قوای روسیه اشغال شد ولی بعدها نادر با یک اخطار رسمی آنها را از این ناحیه راند(5). در زمان سلطنت نادر شاه افشار لنگه رود مورد توجه قرار گرفت و مرکز نیروی دریایی شمال گردید در کتاب جهانگشای نادری(6) کمترین اشاره‌ای به این موضوع نشده است. سرپرسی سایکس(7) مؤلف تاریخ ایران که یادداشتهای جان التون(8) و هانوی(9) را که معاصر شهریار بزرگ افشار بوده‌اند مطالعه کرده در این باره می‌نویسد: «نادرشاه اولین پادشاه ایران است که ارزش نیروی دریایی را درک نمود و از این حیث شایسته احترام است. دریاسالار سواره(دریا بیگی) با آنکه وقتی که به این شغل تعیین شد هیچ کشتی ندیده بود مع هذا از سیاست و رویة دریایی نادر شدیداً پشتیبانی می‌کرد در ژانویه سال 1743 التون به ریاست کل کشتی سازی تعیین و به لقب جمال بیک ملقب گردید. هانوی در این مورد می‌گوید: (محرک نادر در قسمت تأسیس نیروی دریایی عشق و علاقه او در بدست گرفتن تجارت و سلطة دریاییخزر بوده است).
		منظره پل خشتی لنگرود

التون یک داهیه‌ای بود او مرکز ستاد خود را در لنگرود بندر لاهیجان که دارای آب و هوای طاعونی بود تأسیس نمود و برای از بین بردن تمام مشکلات جداً مشغول به کار شد الوارها را از جنگل بریده و به ساحل رسانید پارچه‌های بادبان را از پنبه بافته طناب‌ها را از لیف کتان درست کرد و چون در آن نواحی لنگری پیدا نمی‌شد به تجسس و جستجوی آن پرداخت اهالی محل که بدون دریافت مزد کار می‌کردند نسبت به این بیگاری و کار اجباری بدون اجرت سخت دشمن بودند اما التون که فقط یک نجار انگلیسی چند روسی و چند هندی در اختیار داشت یک کشتی که بیست و سه پارو داشت به آن انداخت(10). حکومت روسیه فعالیت‌های دریایی ایران و نادر شاه را با نظر خصمانه می‌نگریست اما التون پس از قتل ارباب خود در آنجا باقی ماند تا اینکه در شورش سال 1751 کشته شد و پس از مرگ او تمامی نقشة ایجاد نیروی دریایی از بین رفت». در دورة قاجاریه ب این نواحی چندان توجهی نمی‌شد حتی در اواخر همین دوره به علت نابسامانی اوضاع داخلی لنگرود و نواحی اطراف آن صحنة پیکار و کشمش‌های گردنکشانی بود که هریک سودای خانی در مخیله خود می‌پروراندند. ترقیات این شهر با روی کار آمدن رضا شاه کبیر آغاز می‌گردد البته به علت شروع جنگ جهانی دوم مجال انجام شهر سازی با اسلوب جدید در لنگرود حاصل نگردید ولی در سالهای اخیر بیش از پیش این شهر با حومة آن به ترقیات و پیشرفتهای سریعی نایل آمده‌اند.

		محصولات این شهرستان عبارتند از چای و برنج و کنف و ابریشم و سیفیجات خربزه‌آن به علت شیرینی و خوبی جنس در سراسر شمال ایران مشهور است. روستاییان در دهات و قصبات اطراف با وسایل نقلیه مختلف من جمله قایق محصولات خود را به لنگرود می‌آورند. این قایقهای کوچک که اغلب آنها ارتفاعشان تا سطح آب از 40 سانتیمتر تجاوز نمی‌کند به زبان محلی نو(11)(Now) خوانده می‌شود. روستاییان پس از فروش فرآورده‌های خود با خرید قند و شکر و قماش و سایر مایحتاج ضروری به روستاها باز می‌گردند معمولاً روزهای دوشنبه و چهارشنبه هنگام تشکیل بازار عمومی است که در دهات گیلان به آن گوراب Gourab می‌گویند.
	بقعه آقا سید حسین در لنگرود

آنچه در این شهر و سایر شهرهای گیلان جلب توجه می‌کند پوشش اغلب خانه‌ها بوسیله سفال(12) است که آنها را از سایر شهرهای ایران متمایز می‌سازد ولی اندک اندک پوشش فلزی(شیروانی) جای سفال را خواهد گرفت….. بناهای تاریخی لنگرود در لنگرود و اطراف آن بناهای تاریخی متعددی وجود داشته است که اکنون اثری از آنها برجای نیست آب و هوای مرطوب این ناحیه استفاده از مصالح ساختمانی کم دوام ایجاد حریق‌های مکرر و عدم توجه مردم سبب نابودی آنها گشته است. در برخی از موارد مسئولان امور شهر نیز خود عامل اصلی ویرانی و نابودی این آثار بوده‌اند(13). از آنچه بر جای مانده است پاره‌ای را برگزیده‌ایم و مشخصات آنها را به اختصار بیان می‌کنیم: 1-پل شاه عباسی لنگرود: در مورد اینکه واقعاً این پل به دستور شاه عباس اول ساخته شده است جای تردید وجود دارد زیرا در کتب تاریخ نویسان و وقایع نگاران آن عهد من جمله عالم آرای عباسی و کتب دوره‌های بعد اشاره‌ای به این موضوع نشده است ولی سبک بنا و مواد و مصالحی که در آن بکار رفته و مسافرتهای شاه بزرگ صفوی به این ناحیه جهت تفریح و تفرج و یا سرکوبی مخالفان خود(14) و عقیده مردم محل، امکان ایجاد آن بوسیله وی می‌رود.

		مردم لنگرود که اغلب به پل(کرپی por py) می‌گویند آن را خشت پل می‌خوانند(15). مصالح ساختمانی آن تنها خشت پخته آجر و ساروج است و هیچ گونه تزئیناتی ندارد. پل دارای دو دهانه(چشمه) بزرگ است در پایة اصلی آنکه در آب است دو دهانه کوچک دیگری هم مانند طاقنماهایی برروی یکدیگر تعبیه کرده‌اند که در صورت بالا آمدن سطح آب رودخانه و عبور آن از آنها به بدنه و دیوارة پل لطمه‌ای نزند. چهار طاقچة کوچک هم در دو سمت پل و در دو سوی طاقنمای فوقانی وجود دارد. ارتفاع خشت پل بیش از 5/12 متر و عرض و طول آن 4 و 5/16 متر است در مورد علت مرتفع بودن این پل باید گفت که اولاً به سبب عبور کشتی‌های بادبانی قدیم(16) از زیر آن بوده و در ثانی هنگام طغیان رودخانه سطح آب بسیار بالا می‌آید و زیادی ارتفاع پل مسلماً مانع از خرابی و نابودی آن شده است.
	تزئینات خانه محبی در محله راه پشته لنگرود		پردة نقاشی سقف خانه محبی در لنگرود

سبک ساختمانی و سازنده اصلی بنا آنچه که مسلم است اینست که این معروفترین بنای سبک مغولی دارای اختصاصات بناهای مغولی نیست و سبک ایرانی هند بخوانیم6 که از عالیترین سرچشمه ذوق و هنر عصر مغولان هند یعنی دوران صفوی مایه گرفته است7 . تمام باستان شناسان و محققان مختلف که درباره تاج محل تحقیق کرده اند معماربهتر است که آنرا بعنوان معرف  اصلی بنا را ایرانی دانسته اند،دانشمندان معاصر هند معتقدند که مدل ساختمان تاج محل،مقبره همایون در دهلی و مقبره سکندر لودی است که آنهم در دهلی واقع شده است. سادات لودی اصلاً افغانی بودند و از 1414 تا1444در دهلی سلطنت کردند،مقبره سکندر عبارتست از یک بنای چهارگوش که هر طرفش را سه طاق تشکیل داده است و از لحاظ معماری و تزئین دارای ارزش مهمی نیست بدیهی است لودی‌ها برای ساختن بناهای مختلف خود در هند از معماران و سبک‌های (خراسانی) استفاده می‌کرده اند،بنای دیگر که مدل اصلی بنای تاج می‌باشد مقبره همایون واقع در محله نظام الدین در شهر دهلی نو است،همایون مدتی به اتفاق عیال خود حمیده بانوبیگم معروف به حاجی بگوم در دربار شاه طهماسب بسر برد و پس از بدست آوردن سلطنت به شدت تحت تأثیر هنر و معماری ایرانی قرار گرفت.

لنگری که بود و نبود

 

لنگرود شهر دوری بود

امید به دود دوخته بودیم

دیر هنگام و دور دست

مژده باشد شاید به‌رسیدن

 

لنگرود، بندگاهی آباد بود و زیر پل کرجی‌ها، بارها بار می‌آوردند

چهار شنبه و شنبه بازار

که رود خالی ماهی می‌شد و پشت‌راه

مکاره بازار و برنج بازار بود

و به‌دست، نان تمیجان و داز

 

پل لنگر وارانه‌ای بود روی رود بازویی افراشته، پاینده‌ی شهر

و سایه‌بانی درخت کشتی‌ها را که می‌آمدند پروپیمان آخر

                                                     خالی برمی‌گشتند

 

دست آز گورستان این‌چنین گسترده‌است

که میهمان مرده‌گانیم به‌نوروز

و عیدانه کفاره‌ای

بر آغوش‌های منتظر گورهاست

 

ما بی‌خبر

امید به‌دود دوخته بودیم، به‌دور دست

بی‌ثمر

دودی نبود، آتش گرفته

امید بشارتی کور بود

و دور، لنگرود

زنده‌یاد محمود پاینده‌ی لنگرودی

نگاهی کوتاه به تجلی فرهنگ مردم در شعر یه‌شو بوشوم روخونه

زنده‌یاد محمود پاینده‌ی لنگرودی, شاعر مردم و انسان فرهیخته‌ای که در تمام زندگی خود کمر همت در راه خدمت به خلق وفرهنگ‌اش بسته‌بود؛ در آثار گرانبهایی که از خود برای مردم به‌یادگار گذاشته است، آینه‌ای برابر مردم گرفت تا خود و فرهنگ بالنده‌ی خود را در آن ببینند. این کاری سترگ است که هنرمند جان عاشق خود را در راه آن می‌گذارد و گذارده‌است.
در این کوتاه سخن اما تنها از نظرگاه تجلی فرهنگ مردم در منظومه‌ی مشهور یه‌شو بوشوم روخوئونه سخن می‌گوئیم. ان‌گونه که از محتوای یه‌شو بوشوم روخئونه بر می‌آید، پس از کودتای 28 مرداد سروده شده است. و می‌توان دریافت که درواقع گزارشی تاریخی است از شکست نسلی که محمود خود یکی از بزرگانش بود. نسلی که می‌خواهد ققنوس‌وار سر از خاکستر شکست بردارد و دوباره جان بگیرد. همان‌طور که این آرزو محمود پاینده سال‌ها بعد در حماسه‌ی سیاهکل تجلی یافت. شاید به‌همین دلیل است که این شعر سراسر شور است و امید به آینده و زندگی در آن موج می‌زند و می‌خواهد نوید این‌ را بدهد که روزگار سیاه بالاخره خواهد گذشت و باید بگذرد.
اما آن‌چه که یه‌شوبوشوم روخئونه را زیباتر وماندگار کرده، علاوه بر این‌ها استفاده‌ی شاعر از ضرب‌المثل‌ها و بیان آداب و رسوم و باورداشت‌های مردم می‌باشد؛ که برای هر خواننده‌ی گیلانی و هرکس که در آن سرزمین سرسبز زیسته, بسیار خواندنی و خاطره‌انگیز است.
محمود پاینده، در این منظومه علاوه بر استفاده از ضرب‌المثل‌ها که تعداد آن‌ها بالغ بر یک‌صد مورد می‌شود، از آداب و مراسم مختلفی مانند کنار دریا رفتن به شب‌نشینی و بازی‌های کودکان و حتا اعتقادات خرافی و دشنام‌ها و نفرین‌های مردم استفاده می‌کند.
این‌خوشه‌چینی‌ها از فرهنگ مردم گیلان و خاصه رانکوه در منظومه‌ی پاینده، یه‌شوبوشوم روخئونه، همچون ملاتی در لابه‌لای آجرهای یک ساختمان چیده شده که خواننده در ابتدا متجه‌ی چنین استفاده‌ی گسترده و بجایی از زبان روزمره و اصطلاحات کاربردی‌ خود نمی‌شود. و تنها با خواندن چندباره‌ی شعر است که مشخص می‌شود پاینده هر بند از این شعر را با یک ضرب‌المثل آغاز و با ضرب‌المثلی دیگر به‌پایان می‌برد؛ و در بین بندها آئین‌ها و باورداشت‌ها و بازی‌ها و آداب و رسوم مختلف مردم به یاری شاعر آمده‌اند تا داستان نسلی را که آرمان‌های والایی در سر داشته بسراید. تا برای آیندگان بماند و بدانند که:
آخ ! جَغَلَه‌ئن ! وقتی ای راه بَنیشتَم
شیِمه ویسین بَل‌ئِیتَم و بَبیشتَم
شیِمه وَسیِن بَموردَم
جون گَلِ بون بَبَوردَم

مشاهیر لنگرود

1. میرزامحمدصادق منجم‌باشی لنگرودی
2. میرزا عبدالوهاب منجم‌باشی لنگرودی
3. میرزامهدی خان منجم‌باشی لنگرودی
4. اسحاق خان مشکوه‌السلطنه
5. دکتر محمدجعفر جعفری لنگرودی
6. محمود پاینده لنگرودی
7. دکتر ابراهیم‌زاده معبود
8. آیت الله العظمی سید مرتضی مرتضوی لنگرودی
9. دکترعلی جنابی
10. نجم الدین ابوالحمد
11. محمد علی لنگرودی (رانکوهی)

درباره لنگرود

شهرستان لنگرود با وسعتی حدود 900 کیلومترمربع در ناحیه شرق گیلان قرار گرفته است و فاصله آن با مرکز استان 60 کیلومتر است. لنگرود از شمال به دریای خزر، از جنوب و غرب به لاهیجان و از شرق به رودسر منتهی می‌گردد. لنگرود دارای قدمت تاریخی زیادی است و نام آن حدود 900 سال قبل (512 هجری قمری) در کتب تاریخی آمده است. بافت قومی مردم لنگرود گیلک و به زبان گیلکی با لهجه بیه پس تکلم می‌کنند. از نوشته‌های تاریخی چنین استنباط می‌شود که زمین‌های اطراف لنگرود باتلاقی بوده و ساخت و ساز را دچار مشکل می‌نموده اما به مرور زمان و توسعه تجارت در گیلان، لنگرود هم رونق یافته و در زمینه‌های کشاورزی خصوصاً کشت کنف از شهرهای مهم محسوب گردیده، همچنین در زمینه صنعت دارای صنایع فلزی از جمله تفنگ سازی (شکاری) بوده که به علت مرغوبیت و کیفیت، خریدران زیادی داشته است. رابینو جهانگرد معروف درخصوص لنگرود چنین می‌نویسد: «کناره‌های رودخانه لنگرود زیباترین منظره‌ای است که من در ایران دیده ام». لنگرود دارای هشت محله به نام‌های فشکالی محله، سوتال محله، درب مسجد، کاسه‌گر محله، قصاب محله، گشته مردخال، انزلی محله و راه پشته است که هر یک دارای اعتبار خاصی است. بندر چمخاله که در شش کیلومتری لنگرود قراردارد از جاذبه‌های گردشگری است و همانند دیگر بنادر دارای فعالیت‌های تجاری بوده که در حال حاضر بسیار محدود است. طبیعت مناسب سبب گردیده مردم لنگرود به کارهای کشاورزی علاقه‌مند باشند. از محصولات عمده لنگرود می‌توان انواع برنج، چای، صیفی‌جات را نام برد. همچنین صید ماهی در این شهر رایج است. بازار هفتگی لنگرود در روزهای شنبه و چهارشنبه با استقبال فراوان برگزار می‌گردد.ر

جاذبه‌های گردشگری لنگرود

1. تالاب زیبا و طبیعی کیاکلایه با انواع پرندگان دریایی
2. بوستان تفریحی فجر که در قسمتی از تالاب ایجاد گردیده است
3. لیلاکوه خواستگاه دوستان طبیعت
4. مجتمع ساحلی با فضایی آرام و دلنشین در چمخاله

اماکن دیدنی لنگرود

1. پل خشتی لنگرود «خشته پل» یا «خشته پورد» معروف به پل «حاجی آقا پرد» که احتمالاً در ساخت این پل نقش موثری داشته است مربوط به دوره ایلخانیان است. این پل «راه پشته» را به مرکز شهر متصل می‌کند.
2. مسجد جامع لنگرود که تاریخ ساخت در مسجد مربوط به سال 1001 هجری قمری است.
3. بقعه آقا سید محمود (سفید آستانه) از سادات متدین منطقه واقع در بلوار لنگرود به رودسر.
4. بقعه آقا سید محمدتقی کوشالشاد از نوادگان امام موسی کاظم (ع) واقع در کوشالشاد لنگرود.
5. خانه منجم باشی حاکم لنگرود که رابینو باغ این خانه را بی‌نظیر توصیف نموده است.
6. خانه دریا بیگی که از شاهکارهای هنر دوران قاجاریه است.
7. قلعه دزدبن (دزبن) دز به معنای دژ و قلعه است.

لنگرود

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

Jump to: navigation, search

شهری زیبا در شمال ایران با مردمی با فرهنگ نام لنگرود برای نخستین بار در سال 512 هـ. ق در متون تاریخی ذکر شده است. این سال مصادف با مرگ سلطان محمد پسر ملک شاه آلب ارسلان است. در دوره صفویان، خصوصاً در دوره سلطنت شاه عباس اول، شهر لنگرود مرکز حوادث مهمی بوده است. فرار احمد خان حاکم لاهیجان از لنگرود و دستگیری اعضای خانواده وی توسط کیا فریدون حاکم گیلان و تحویل آنها به شاه عباس، از جمله رویدادهای مهم این دوره شهر است. نادر برای سرکوب تاتارهای شرق مازندران و توسعه تجارت و دستیابی به دریا، لنگرود را برای ایجاد پایگاه دریایی و کارخانه کشتی‌سازی انتخاب کرد و در توسعه آن کوشید. در زمان قاجار نیز لنگرود مورد توجه قرار گرفت. این شهر، امروزه یکی از مناطق مهم استان گیلان است و در میان شهرهای شرق گیلان از موقعیت جالب توجهی برخوردار است

لنگرود شهر ماست:

لنگرود ، شهری است که بین آبی خزر و استواری لیلا کوه ، مجنون وار نشسته است و خونگرمی شالیزارهایش ، با خونسردی باغهای چایش ، به هم آمیخته ؛ و دیدن چهرة مهربان و همیشه بهاری مردمانش ـ با آن نگاه‎های روشنشان ـ آرزوی تمام کسانی است که یکبار نان و نمکی از سفرة اخلاصشان خورده باشند . لنگرود ، شهر شمخالهای آویخته ، تورهای مندرس صمیمی ، باغهای پرتقال ، رنگارنگی لباسهای روستایی ، عطر بلال و پونه و ... مردمانِ شور و عشق و ایثار است . مقبرة دوازده امام زادة به شهادت رسیده ، بر بلندای ملاطش ، ریشه داری « تشیع » را درخاک پاک قلبهای مردمش ، نمایانگر می‎کند و آفتاب ، به یاد شهیدانش هر غروب ، خون می گرید لنگرود شهر ابریشم و شعر و رنج است . پروانه ها بر تبسم گلهایش پیله می کنند و شعور ، در مقابل شعرش ، به زانو در می آید و « برنج » آینة رنج سالیان طولانیِ لبخند پینه بر دستانشان است .

شهرستان لنگرود یکی از شهرهای زیبای استان گیلان می باشد. این شهر دارای فرزانگان، دانشمندان، شعرا و شهدای زیادی بوده  و آثار تاریخی فراوانی دارد که نشان از قدمت و اهمیت این شهر ساحلی است،به همین دلیل از قدیم الایام مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی بوده است. ما برای آشنایی مقدماتی با تاریخچه تلخ و شیرین این شهر و شناخت بزرگان و دانشمندان آن طراحی این سایت را شروع کردیم و سعی در جهت معرفی شخصیت ها و مکان های تفریحی ، گردشگری و فرهنگی آن نمودیم تا مورد رضایت شما عزیزان قرار گیرد.

 موقعیت جغرافیایی لنگرود

 لنگرود در طول 30ً و 10َ و 50َ  و عرض 11 و 37 جغرافیایی، در ارتفاع 21 متر از سطح دریای خزر قرار دارد. این شهرستان بر روی جلگه ای سرسبز و 10 کیلومتر با دریای خزر فاصله دارد و در قسمتهای جنوبی آن کوهپایه های جنوبی آن جنگلی دیده میشود.لنگرود که یکی از شهرهای مذهبی گیلان است. در فاصله 60 کیلومتری رشت (مرکز استان) واقع شده است و از طرف شمال و غرب به شهرستان لاهیجان،از طرف شرق به دریای خزر و از طرفی به شهرستان رودسر، و از طرف جنوب به شهر املش (از شهرهای رودسر) منتهی میگردد.

 لنگرود در 25 شهریور سال 1338 ه. ش از لاهیجان جدا شد و با روستاهای تابع به صورت شهرستان مستقلی درآمد.

 نامگذاری لنگرود

نام لنگرود برای اولین بار در سال 512 ه. ق ذکر گردیده یعنی سال مرگ سلطان محمد بن ملکشاه سلجوقی و آزاد شدن ((فرامرز بن مردانشاه لنگرودی)) از زندان. به دو دلیل این شهر را لنگرود گفته اند:

1-             اینکه لنگرود در ابتدا لنگرگاه بوده است.

2-             لنگرود نام رودخانه ای است در جوار شهر که به دریای خزر می ریزد.

شاید نام رودخانه نیز به این سبب بوده است که کرجی ها می آمدند و در آن بارگیری می کردند.

جمعیت

در سال 1275 ه.ق /1230 ش.، یعنی حدود یک قرن و نیم پیش جمعیت این شهر دو هزار نفر بوده است. اما در سرشماری عمومی نفوس سال 1375 ه.ش چمعیت این شهرستان به 135922 نفر رسیده که از این تعداد 65973 نفر در شهر لنگرود زندگی می کنند.

نژاد،زبان، دین

 اهالی لنگرود دارای نژاد آریایی هستند و به زبان فارسی با گویش گیلکی سخن می گویند و دینشان اسلام، و شیعه اثنی عشری، و علاقه مند به خاندان پیامبر گرامی اسلام می باشند.

تقسیمات کشوری

شهرستان لنگرود با 441 کیلومتر مربع وسعت، دارای سه شهر به اسامی لنگرود، کومله، شلمان و یک بخش مرکزی است و بخش مرکزی از 6 دهستان 231 آبادی (شامل روستا و مزرعه). تشکیل شده است که عبارتند از:  1- چاف با 15 آبادی،2-دریاسربا 90 آبادی،3-دیوشل با 23 آبادی،4-کومله با 111 آبادی،5-گل سفیدبا 14 آبادی، 6-لات لیل با 57 آبادی

سال نو مبارک